Masowe występowanie mszyc w sadach śliwowych staje się, w ostatnich latach coraz większym problemem producentów tych owoców. Globalne ocieplanie klimatu i zmiana warunków termicznych szczególnie w okresie jesień-wiosna powoduje, że zagrożenie ze strony tych szkodników w uprawach sadowniczych jest poważniejsze niż kilka lat temu. Z tego artykułu dowiesz się, kiedy i jak najskuteczniej ją zwalczać.
Na śliwach może występować kilka gatunków mszyc, m.in:
- mszyca śliwowo-chmielowa (Phorodon humuli),
- mszyca śliwowo-trzcinowa (Hyalopterus pruni),
- mszyca brzoskwiniowo-ziemniaczana (Myzus persicae),
- mszyca brzoskwiniowa (Nectarosiphon persicae)
- mszyca śliwowo-kocankowa (Brachycaudus helichrysi),
- mszyca brzoskwiniowo-trzcinowa (Hyalopterus amygdali),
- mszyca owocowo-grzybieniowa (Rhopalosiphum nymphaeae) oraz
- mszyca śliwowo-ostowa (Acaudus cardui).
Do tych, które występują najczęściej i są największym zagrożeniem w sadach śliwowych zaliczamy: mszycę śliwowo-chmielową, śliwowo-kocankową i śliwowo-trzcinową. Są to gatunki dwudomne, czyli takie, które do rozwoju potrzebują dwóch roślin żywicielskich. Żywicielem pierwotnym, na którym zimują w stadium jaj są śliwy, natomiast wtórnym w przypadku mszycy śliwowo-chmielowej jest chmiel, mszycy śliwowo-kocankowej są rośliny z rodziny astrowatych (Asteraceae), a mszycy śliwowo-trzcinowej – trzcina pospolita. Mszyce na śliwie występują do początku lipca. W tym czasie w populacji pojawiają się osobniki uskrzydlone, które w okresie letnim przelatują na drugiego żywiciela. Powrót na śliwy następuje we wrześniu i październiku. Wówczas następuje również składanie jaj, które zimują.
Pozostało jeszcze 78% treści.
Aby zobaczyć całą treść, załóż konto testowe lub zaloguj się.
- Praktyczne porady ekspertów prawa rolnego, cywilnego, podatkowego
- Fachowe informacje dotyczące upraw i hodowli zwierząt
- Informacje o ważnych terminach
Michał Hołdajw 2021 roku uzyskał stopień doktora nauk rolniczych w dyscyplinie rolnictwo i ogrodnictwo. Ukończył studia magisterskie na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, kierunek Biologia ogólna i molekularna. Pracę w Instytucie Ogrodnictwa – PIB w Zakładzie Ochrony Roślin rozpoczął w 2008 roku, gdzie pracuje obecnie. W 2009 roku odbył dwa staże naukowe w Katalońskim Instytucie Naukowym IRTA w Leridzi w Hiszpanii oraz Università Cattolica del Sacro Cuore w Piacenzy we Włoszech, gdzie pogłębiał wiedzę i umiejętności z zakresu odporności szkodników roślin sadowniczych na środki ochrony roślin. Jest autorem lub współautorem 6 publikacji naukowych, 9 monografii naukowych oraz ponad 40 artykułów popularnonaukowych