hodowla bydła

Sezon pastwiskowy zbliża się wielkimi krokami, a wraz z nim – kleszcze. Łagodne zimy sprzyjają pojawianiu się większej liczby tych pasożytów. Specjaliści alarmują, że rokrocznie ich liczba wzrasta. Czy kleszcze to realne zagrożenie dla bydła? Jak sobie z nimi radzić?

Światowa populacja bydła liczy ponad 1,2 mld sztuk, z czego ponad 225 milionów stanowi bydło mleczne. Nowoczesne techniki wspomagania rozrodu znajdują więc coraz większe zastosowanie w hodowli i użytkowaniu zwierząt. Jedną z powszechnie stosowanych technik rozrodu jest inseminacja. Jest to najstarszy i najpopularniejszy zabieg stosowany w rozrodzie zwierząt. Żeby inseminacja była skuteczna, musi ją przeprowadzić wykwalifikowany specjalista. Jak zostać inseminatorem w Polsce? Jak wygląda nauka tego zawodu?

W żywieniu bydła dobrą alternatywą dla kiszonek z kukurydzy mogą być kiszonki z udziałem całych roślin zbożowych, czyli GPS. Sprawdzą się w rejonach niekorzystnych dla upraw tej rośliny, a także w razie niespodziewanej suszy. Dlatego warto przekonać się, które GPS-y będą najbardziej wartościowe, jakie zboża najlepiej wykorzystać i czy można je podawać krowom wysokomlecznym.

Choroba mokrych pastwisk to choroba pasożytnicza wywołana przez przywry motylicy wątrobowej z rodzaju Fasciola – F. hepatica jest odpowiedzialna za chorobę w umiarkowanym klimacie, F. gigantica występuje w strefach tropikalnych. W 2008 roku opisano hybrydy między F. hepatica i F. gigantica. Fascjoloza jest klasyfikowana jako choroba tropikalna wynikająca m.in. z zaniedbania i niewiedzy i występuje w ponad 50 krajach, szczególnie tam, gdzie hodowane są owce i bydło. Choroba mokrych pastwisk jest poważnym problemem zdrowotnym zwierząt w wielu obszarach wiejskich na świecie, powodując znaczne straty finansowe z powodu spadku produkcji oraz utraty zdrowia zwierząt. W Wielkiej Brytanii, gdzie jest powszechną chorobą pasożytniczą, szacuje się, że kosztuje przemysł mięsny 23 miliony funtów rocznie. Przekonajmy się, jak sobie z nią radzić.

Jak wiemy, ryzyko śmiertelności i zachorowalności cieląt jest najwyższe w pierwszych tygodniach życia. Główne przyczyny upadków zmieniają się wraz z upływem czasu i są to posocznica (sepsa), najczęściej wywołana bakterią E. coli, występująca u nowo narodzonych cieląt (do 28. dnia życia), biegunka (poniżej 30. dnia życia) oraz choroby układu oddechowego cieląt krów mlecznych powyżej 30. dnia życia. W tym krytycznym okresie wielu producentów zwraca uwagę na szczepienia mające na celu zminimalizowanie ryzyka wystąpienia choroby. W Polsce szczepienia bydła nie są obowiązkowe i w dalszym ciągu mały odsetek rolników z nich korzysta. Najczęstsze pytania hodowców, którzy chcieliby zacząć szczepić swoje stado to: kiedy najlepiej szczepić cielęta i na jakie choroby. W tym artykule postaramy się odpowiedzieć na te pytania i skupimy się na cielętach krów mlecznych.

W ostatnim czasie opinią publiczną wstrząsnęły informacje o sprzedaży przez ubojnie mięsa pozyskanego z chorego lub martwego bydła. Zaczęto szukać winnych i zastanawiać się, kto powinien ponieść odpowiedzialność za całą sytuację – ubojnia czy sprzedawcy martwego i chorego bydła. W kontekście tej sprawy warto zastanowić się nad odpowiedzialnością sprzedawców chorego bydła, nie zawsze świadomych, że jest ono chore.

Coraz częściej zdarza się sytuacja, kiedy hodowca kupuje młode cielęta z przeznaczeniem na opas. Są to przede wszystkim byczki, gdyż jałówki pozostają w gospodarstwie w dalszej hodowli, z przeznaczeniem na remont stada. Stajemy zatem przed problemem – jak najlepiej postępować z takimi zakupionymi cielętami?

Zapalenie płuc u cieląt jest wieloczynnikową chorobą, którą spotyka się powszechnie na całym świecie. W 2000 roku w Wielkiej Brytanii oszacowano, że pojedynczy przypadek zapalenia płuc u cielęcia to koszt dla rolnika rzędu 43 £ dziennie. Brytyjscy eksperci obliczyli, że zapalenie płuc jest najczęstszą przyczyną śmierci cieląt w pierwszym roku życia. Aż 14,5% jałówek pada ofiarą zapalenia płuc. Długoterminowe skutki tej choroby to mniejsze przyrosty masy ciała na późniejszym etapie rozwoju cielęcia, a także obniżenie wydajności mlecznej (przy pierwszej laktacji średnio o 2,2%). Jak zatem zapobiegać zapaleniu płuc? Jak rozpoznać i leczyć te cielęta, u których infekcja się rozwinęła?

Departament Rolnictwa Nowej Południowej Walii (NSW Government, Department of Primary Industries) szacuje, że uszkodzenia rogów u bydła oraz urazy mechaniczne z tym związane kosztują australijską hodowlę bydła 20 milionów dolarów rocznie. Rozwiązaniem tego problemu jest dekornizacja, czyli zabieg polegający na usuwaniu zawiązków rogów u cieląt. W dłużej perspektywie planowane jest usuwanie rogów poprzez selekcję genetyczną – trwają prace nad zastosowaniem ras bezrożnych, szczególnie w hodowli mięsnej (bezrożna rasa Hereford), w przypadku ras mlecznych postęp jest niewielki. Warto więc wiedzieć, jak ten zabieg przeprowadzać bezpiecznie i jak najmniej boleśnie.

Chociaż uszkodzenia strzyków nie są zaliczane do typowych schorzeń, to jednak nie wolno ich bagatelizować. Oprócz bólu i dyskomfortu, mogą one stanowić poważną przyczynę infekcji, a w konsekwencji stanów zapalnych wymienia.

Bydlęce choroby układu oddechowego (BRD z ang. Bovine Respiratory Disease) to ogólny termin dotyczący chorób układu oddechowego spowodowany wieloma czynnikami. BRD dotyka dolnych dróg oddechowych i płuc (zapalenie płuc) lub górnych dróg oddechowych (nieżyt nosa, zapalenie tchawicy, zapalenie oskrzeli). BRD jest najczęstszą i najdroższą chorobą atakującą stada północnoamerykańskich hodowców bydła. Straty poniesione w wyniku śmiertelności, zachorowalności i kosztów leczenia przekraczają 750 milionów dolarów rocznie w samych Stanach Zjednoczonych. Okres jesienno-zimowy to czas wzmożonej zachorowalności bydła. Jak rozpoznać początki infekcji? Jak przeciwdziałać chorobie?

Według raportu OECD-FAO tempo wzrostu produkcji mleka w nadchodzącym 10-leciu będzie wyższe niż to odnotowane w ciągu ostatniej dekady. Jest to spowodowane głównie wzrostem popytu na produkty mleczne w krajach rozwijających – przede wszystkim Indiach, w dalszej kolejności w Chinach. Wschodzące rynki mleczarskie rosną w siłę. Czy europejski sektor mleczarski może się przed tym bronić? Co mówią specjaliści o polskiej produkcji w kolejnej dekadzie?