Powszechną praktyką jest oddawanie przez rolników gruntów rolnych w dzierżawę innym podmiotom na podstawie zwartych w tym zakresie umów. W takich przypadkach wielu rolników ma problemy z prawidłową oceną podatkowych skutków tego rodzaju porozumień, zwłaszcza pod kątem opodatkowania PIT otrzymywanych od dzierżawców należności. Czy od otrzymanego wynagrodzenia wydzierżawiający (rolnik) powinien płacić podatek dochodowy od osób fizycznych? W artykule wyjaśniamy wszystkie wątpliwości.
Umowa dzierżawy została uregulowana w przepisach Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 693 § 1 tej ustawy, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Cechą wspomnianej umowy jest więc jej odpłatność. Nie ma przeszkód, aby przedmiotem dzierżawy były grunty rolne. Wówczas rolnik oddaje taki grunt w dzierżawę w zamian za ustalone wynagrodzenie, natomiast dzierżawca użytkuje go i pobiera z niego pożytki w postaci plonów oraz płodów rolnych. W takich przypadkach mogą pojawiać się wątpliwości co do sposobu rozliczeń wspomnianej umowy do celów podatkowych.