Większość rolników nabywa do prowadzonej przez siebie działalności różnego rodzaju środki trwałe. Niektórzy z nich mają wątpliwości, czy w związku z tym powinni prowadzić ewidencję takich składników majątku, np. pojazdów i maszyn rolniczych. Obowiązujące przepisy nie rozstrzygają bowiem jednoznacznie tej kwestii. Sprawdź szczegóły.
W ewidencji środków trwałych rolnik ujmuje się rzeczowe składniki majątku związane z wykonywaną działalnością. Mogą to być różnego rodzaju pojazdy, maszyny, urządzenia, ale także nieruchomości wykorzystywane na potrzeby jej prowadzenia. Podlegają one amortyzacji, która polega na stopniowym zmniejszaniu wartości danego składnika w czasie, na skutek jego zużycia. Definicję środków trwałych zawarto w art. 22a ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT). Zgodnie z tym przepisem są nimi stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:
budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
maszyny, urządzenia i środki transportu,
inne przedmioty.
Dodatkowo ustawodawca sformułował warunek, aby wspomniane składniki majątku były wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu. Ponadto ich przewidywany okres używania musi być dłuższy niż 1 rok.
Prowadzenie ewidencji środków trwałych jest niezbędne, aby podatnik mógł ujmować odpisy amortyzacyjne dokonywane od ich wartości początkowej w kosztach uzyskania przychodów.