Jakie podatki od tuczu nakładczego trzody chlewnej

Tucz nakładczy (nazywany także tuczem kontraktowym lub farmerskim) polega na tym, że rolnik produkuje trzodę chlewną na podstawie umowy zawartej z innym podmiotem, którym z reguły jest przedsiębiorca zajmujący się przetwórstwem mięsnym. W takim przypadku wspomniany rolnik nie jest właścicielem zwierząt, ponieważ są one własnością zlecającego. Jedynie świadczy na jego rzecz odpłatnie usługę ich chowu. W tym celu zlecający przekazuje mu prosięta, udostępnia technologię chowu, zapewnia paszę, leki, a także profesjonalną opiekę weterynaryjną. Zobowiązuje się także do odbioru tuczników od rolnika. 

Na podstawie kontraktu rolnik, który z kolei ponosi pozostałe koszty chowu, np. wyposażenia tuczarni, wody, energii elektrycznej oraz pracy, otrzymuje określoną w umowie cenę za wykonaną usługę. Najczęściej jest ona ustalona z uwzględnieniem każdej wyhodowanej i dostarczonej sztuki żywca lub liczby miejsc tuczowych. Wynagrodzenie to na ogół ulega jednak odpowiedniemu zmniejszeniu w przypadku ponadnormatywnego padania zwierząt, czy zbyt wysokiego wskaźnika zużycia paszy. Kontraktowy tucz zwierząt wywołuje skutki podatkowe.