Przygotowania do sezonu ziemniaczanego już trwają. Wymagania ziemniaka w stosunku do jakości i przygotowania gleby są bardzo wysokie. Żeby otrzymać wysokie i jakościowo zadowalające plony bulw, potrzebują one odpowiednio uprawionej gleby w warstwie 20–40 cm. Ponadto niezbędny jest dostęp powietrza i umiarkowana, stabilna temperatury gleby. Dla dobrego rozwoju bulw potrzebne jest także utrzymanie na wysokim poziomie pobierania składników pokarmowych i wody w dość długim okresie wegetacji. Te wymagania mogą zostać spełnione jedynie na glebach zasobnych w składniki pokarmowe i będących w wysokiej kulturze.

Ziemniak należy do roślin wrażliwych na niedobór wody w glebie. Zapotrzebowanie ziemniaków na opady w okresie wegetacji jest największe w okresie V–VII (250–300 mm) dla odmian wczesnych, a dla odmian późniejszych w okresie V–IX (350–400 mm). W latach z niedoborem opadów i równoczesnym wzrostem temperatury powietrza, co w ostatnich latach zdarzało się dość często i powodowało pogorszenie warunków rozwoju roślin, niezbędne staje się nawadnianie plantacji. W gospodarstwach ekologicznych nawadnianie plantacji jest także wskazane w celu zwiększenia poziomu plonowania. Polecanym sposobem nawadniania jest nawadnianie kroplowe, które dostarcza wodę roślinom, nie zwilżając części nadziemnej, co zmniejsza zagrożenie porażenia roślin przez zarazę ziemniaczaną.

W gospodarstwach ekologicznych kluczowe znaczenie odgrywa prawidłowe zaplanowanie zmianowania. Częstotliwość uprawy ziemniaka na tym samym polu (nie częściej niż co 5 lat) ma ogromny wpływ na jakość plonu, jego wysokość oraz zdrowotność. Ziemniak jest rośliną dość tolerancyjną na odczyn gleby, który może oscylować między 4,5–6,5 pH. Złym stanowiskiem są gleby o odczynie zasadowym, ponieważ sprzyjają porażeniu bulw parchem zwykłym.

Z artykułu dowiesz się: