Miłość do roślin zazwyczaj nie kończy się w ogródku. Zielony dom to również realizacja marzeń i pasji ogrodniczych. W domu osób kochających rośliny najczęściej znajduje się bardzo wiele pięknych okazów. Czasami nasza kolekcja staje się niezwykle bogata i powiększa się o okazy kolekcjonerskie. Przykładem takiej rośliny jest hoja. Roślina niezwykle piękna i bardzo różnorodna. Uprawa niektórych gatunków hoi jest niestety sporym wyzwaniem. Jakie gatunki wybierać? Jakich błędów unikać w trakcie uprawy?
W Polsce nie wszystkie gatunki nadają się do uprawy domowej. W sklepach ogrodniczych dostępne są dwa gatunki: hoja różowa (carnosa) i hoja piękna (bella). Obie odmiany mogą być ozdobą również tarasów. Trzeba jednak pamiętać o zabezpieczeniu ich na zimę.
Hoja różowa to odmiana niesprawiająca większych problemów w uprawie. Troszkę więcej problemów może sprawić hoja piękna.
Po zakupieniu hoi warto ją przesadzić. Powodem tego jest fakt, że rośliny ukorzeniane są najczęściej w podłożu zawierającym włókno kokosowe, które utrzymuje długo wilgoć oraz to, że roślinę tę powinno się przesadzać rzadko. Przesadzona długo regeneruje swoje siły. Czasami po przesadzeniu zakwita dopiero po kilku latach.
Innym rodzajem podłoża, choć bardzo podobnie działającym, jest podłoże PON, które nadaje się do uprawy bardzo wielu roślin. Można w nim uprawiać rośliny w sposób tradycyjny oraz stosując uprawę hydroponiczną. Podłoże to zapewnia dobre natlenienie korzeniom, zapobiega ich gniciu i zamieraniu. Jeśli zdecydujemy się na uprawę hydroponiczną to mamy ogromny wybór specjalistycznego podłoża. Dla początkujących optymalnym wyborem może być keramzyt.
Hoja to naturalny epifit, kryjący się wśród gałęzi drzew. Dlatego też lubi miejsca z jasnym rozproszonym światłem. Zbytnie nasłonecznienie powoduje przypalenie liści. Niedostateczna ilość światła ogranicza kwitnienie tych roślin oraz powoduje wybujały wzrost. Najlepsze stanowisko dla hoi to parapet wschodni. U mnie mimo tych zaleceń hoje świetnie radzą sobie zarówno na parapecie południowym, jak i południowo-zachodnim. Słoneczny parapet wyraźnie sprzyja im w wydawaniu ogromnej ilości pięknych, upojnie pachnących kwiatów. Należy jednak pamiętać, że rośliny te nie lubią zmiany miejsca. Jest to dla nich sytuacja stresująca, która objawia się zaprzestaniem kwitnienia. Zatem wybierając stanowisko dla hoi, zastanów się, jak będzie wyglądać za kilka lat i czy będzie miała odpowiednią ilość miejsca do swobodnego rozrastania się. Jeśli zdecydujesz się na uprawę hoi z dala od okna, to warto zapewnić roślinom doświetlenie, stosując odpowiednie lampy. I
Hoje dobrze rosną w temperaturze pokojowej dochodzącej do 24 st. C. Zimą mogą przetrwać temperatury od 2 do 10 st. C i takie zimowanie byłoby dla nich wskazane. Zmniejszenie temperatury w mieszkaniu do 10 st. C jest trudne, ale jej obniżenie na pewno wyjdzie roślinie na dobre. Zapewnimy im w ten sposób namiastkę okresu spoczynku, który powinny przejść.
Hoje nie lubią częstego podlewania. Stąd konieczne jest zastosowanie odpowiedniego podłoża. Ilość wody zależy również od odmiany hoi oraz jej stanowiska. Hoje o dużych mięsistych liściach podlewamy rzadziej, zaś te które mają drobne, cieńsze listki należy podlewać częściej. Częściej podlewamy hoje na stanowisku słonecznym. Te stojące z dala od okna preferują mniejsze ilości wody.
Do podlewania warto używać deszczówki lub filtrowanej, odstanej wody, która nie powinna być zbyt zimna. Podlewając hoję, zawsze sprawdzaj, czy podłoże jest dostatecznie przesuszone. Możemy do tego celu użyć higrometru glebowego (miernika wilgotności gleby) lub sprawdzić palcem wkładając go na głębokość korzeni. Możemy w tym celu wykorzystać zwykły patyk do robienia szaszłyków. Miernik wilgotności gleby to proste urządzenie pozwalające odczytać wilgotność podłoża na 10-stopniowej skali. Korzystając z załączonej instrukcji wiemy, kiedy roślinę można podlać. Dla hoi to będzie wskazanie 1–2.
Podlewamy całe podłoże. Najlepiej jest umieścić donicę w misce, czy też wannie a następnie przelać dużą ilością wody tak, aby całość była dobrze nasączona. Pamiętajmy jednak, aby nadmiar wody całkowicie spłynął z doniczki oraz pilnujmy, aby nie gromadziła się ona na podstawce.
Zapamiętaj:
W zależności od odmiany inaczej traktujemy przekwitłe kwiatostany. W przypadku odmiany różowej nie możemy ich usunąć, gdyż kwiaty pojawiają się ponownie na tych samych pędach. Ucinając zatem przekwitłe pędy, możemy pozbawić się przyjemności podziwiania kwitnienia tych roślin w następnych latach. W przypadku odmiany pięknej kwiatostany same odpadają i nie powodują tym żadnej szkody roślinie ani przyszłemu kwitnieniu.
Nie przesadzaj hoi w okresie jej intensywnej wegetacji – wiosną i latem.
Hoja nie lubi przeciągów.
Prace pielęgnacyjne wykonuj w rękawiczkach, gdyż hoja wydziela średniej toksyczności sok mleczny. Jest on jednak niezwykle drażniący dla skóry. Dotkliwie bolesne może być podrażnienie oczu w wyniku potarcia go dłonią zanieczyszczoną sokiem hoi. Żołądkowe niestrawności mogą pojawić się po zjedzeniu liścia lub kawałka łodygi przez kota lub psa. Chrońmy także dzieci przed kontaktem z wydzielaną przez hoję substancją.
Najbardziej popularną odmianą hoi jest hoja różowa (Hoya carnosa), która charakteryzuje się grubymi, mięsistymi liśćmi pokrytymi delikatnymi plamkami oraz różowymi kwiatkami z charakterystycznymi czerwonymi plamkami w środku. W ostatnim czasie powstały również hybrydy tej pięknej rośliny. Są to:
Hoja carnosa tricolor ma biało-zielono-różowe liście,
Hoja carnosa albomarginata o trójkolorowych wydłużonych liściach,
Hoja carnosa Compacta o poskręcanych liściach,
Hoja kerri o liściach w kształcie serduszka,
Hoja carnosa Krinkle 8 o karbowanych liściach,
Hoja różowa Variegata o zielonych liściach z białym obrzeżeniem.
Równie popularną, chociaż trudniejszą w uprawie jest hoja piękna (hoya bella). Ta niewielka roślinka pochodząca z Birmy zachwyca swoją urodą. Jest jednym z mniejszych gatunków hoi. Świetnie nadaje się do podwieszanych pojemników. Jej ozdobą są wąskie, lancetowate liście oraz biało-czerwone gwiazdkowe kwiaty.
Hoya Latifolia to w naturze pnącze, któremu grozi wyginięcie. Niezwykle cenny okaz kolekcjonerski wyróżniający się nietypowymi dla hoi dużymi liśćmi. Ich ozdobą są również fantazyjne imponujące jasnozielone żyłki. Kremowo-białe kwiaty są dopełnieniem magicznego wyglądu tej rośliny.
Hoya Chloroleuca to odmiana, którą wyróżniają białe drobniutkie kwiaty z zielonym środkiem.
Hoya Decipuale pochodzi z Sumatry. Płatki korony układają się w charakterystyczną małą klatkę. Końcówki płatków pozostają złączone, a środek jest pusty. Ozdobą tej rośliny są również liście, które nie są jednak tak grube, jak w przypadku wielu odmian hoi.
Hoya krohniana Black Leaves to roślina łatwa w uprawie, a jednocześnie bardzo atrakcyjna ze względu na sercowate liście z karbowanym brzegiem przybierające barwę od purpury do czerni. Potrzebuje do tego jednak dużo światła. Jak wszystkie hoje posiada moc oczyszczania powietrza.
Hoya curtisii silver to urocza miniaturka o drobnych srebrnych liściach. Charakteryzuje się powolnym wzrostem.
Mam nadzieję, że zachęciłam Państwa do zainteresowania się tym przebogatym światem Hoi. Różnorodność roślin jest bardzo duża. Każdy zapewne znajdzie dla siebie roślinkę, która spełni jego oczekiwania. Przedstawiłam kilka odmian, gdyż opisać wszystkie byłoby trudno. Zachęcam jednak do zakupu tej roślinki, gdyż większość z nich nie sprawia kłopotów w uprawie. Niezaprzeczalnie będzie niezwykłą ozdobą domu zarówno z liści, jak i kwiatów.