Portulaka to warzywo smaczne i orzeźwiające, bardzo bogate w substancje odżywcze. Jest popularne w krajach śródziemnomorskich. Nie jest jednak szeroko znane w naszym kraju. Łatwość uprawy powinna jednak przemawiać za popularyzacją portulaki. Jakie są wymagania glebowe? Jak uprawiać portulakę?

Portulaka warzywna jest rośliną jednoroczną. Tworzy silnie rozgałęzione, płożące się lub lekko wzniesione łodygi o długości do 50 cm oraz wrzecionowaty, mięsisty korzeń. Łodygi są gładkie, koloru purpurowoczerwonego. Liście, które są osadzone naprzeciwlegle są owalne, a także odwrotnie jajowate, zwężone u nasady, z krótkimi ogonkami, grube i mięsiste. Mają szerokość 1,5 cm i długość do 3,3 cm. W kątach liści są tworzone 2–3, osadzone na krótkich szypułkach, drobne, żółte kwiaty. Owocem portulaki są wąskie torebki o długości do 7 mm. Częścią jadalną są liście oraz łodyżki, które odznaczają się lekko kwaśnym smakiem z pieprznym aromatem. Smak się różni w zależności od pory dnia: rano jest bardziej kwaskowaty (roślina przerabia pochłonięty CO₂ na kwas jabłkowy), a wieczorem jest słodkawy (kwas zostaje przerobiony na glukozę).

Wartości prozdrowotne portulaki

Portulaka jest warzywem najbardziej bogatym w kwasy omega3, 100 g liści i pędów dostarcza nam ok. 350 mg kwasu alfa-linolenowego, nie ustępuje ona swoją zawartością rybom, a nawet je przewyższa.

Z artykułu dowiesz się: