Od połowy czerwca w mediach pojawiają się informację o tajemniczej chorobie, która atakuje koty. Lekarze weterynarii nie byli w stanie zdiagnozować tej nowej choroby kotów. Ostatnio jednak Główny Inspektorat Weterynaryjny wydał komunikat o wykryciu w pobranych próbkach wirusa ptasiej grypy A/H5N1. Co to oznacza?
Główny Lekarz Weterynarii poinformował, że w 9 nowych próbkach (z 11) przebadanych w Państwowym Instytucie Weterynaryjnym w Puławach wykryto wirusa ptasiej grypy H5N1. Próbki pochodziły z Poznania, Trójmiasta oraz Lublina. Wstępne badania wykluczają pochodzenie wirusa grypy, który powodował w ostatnich tygodniach zachorowania u mew.
U kotów objawy ptasiej grypy to m.in.:
otępienie,
sztywność kończyn,
duszność,
nierówno rozszerzone, niereagujące na światło źrenice,
drgawki,
ataki padaczkowe.
Czytaj więcej:
Lekarze weterynarii, którzy prowadzą zakłady lecznicze dla małych zwierząt, mają niezbędną wiedzę oraz doświadczenie w diagnozowaniu oraz leczeniu chorób. W przypadku zaobserwowania u kota nietypowych objawów nie należy leczyć zwierzęcia na własną rękę. Nie można mu też podawać leków przeznaczonych dla ludzi.
Zasady zapobiegania możliwemu kontaktowi kotów z wirusem powinny polegać na:
Utrzymywaniu, jeśli to możliwe, kotów w domach. Ewentualne wypuszczenie zwierzęcia na balkon, taras powinno być poprzedzone myciem podłoży z użyciem standardowych detergentów.
Zapobieganie kontaktów kotów z innymi dzikimi zwierzętami, w tym ptakami.
Zapobieganie kontaktów kotów z obuwiem, które używane jest poza domem.
Karmienie kotów pożywieniem pochodzącym wyłącznie ze znanych źródeł.
Mycie rąk po kontakcie ze zwierzętami (zachowanie standardowych zasad higieny po przyjściu z dworu).
Grypa ptaków należy do chorób zwierząt. Jest to niezwykle zakaźna i zaraźliwa choroba wirusowa drobiu, która może powodować śmiertelność do 100%.
Chorobę wywołują niektóre szczepy podtypów H5 i H7 wirusa grypy typu A (czynnik etiologiczny: wirus z rodziny Orthomyxoviridae, rodzaju Influenzavirus).
Zakażone ptaki wydalają wirus w dużych ilościach przede wszystkim z:
kałem,
wydzieliną z oczu,
wydzieliną z dróg oddechowych,
wydychanym powietrzem.
Wirusy grypy są wrażliwe na powszechnie stosowane środki dezynfekcyjne oraz detergenty. Niszczy go również obróbka termiczna (smażenie, gotowanie).
Zakażenie następuje głównie drogą oddechową i pokarmową. Najbardziej prawdopodobnym źródłem zakażenia drobiu domowego jest bezpośredni lub pośredni kontakt z wędrującymi ptakami dzikimi, zwykle ptactwem wodnym. Rozprzestrzenienie wirusa może następować również poprzez zanieczyszczoną paszę, wodę, nawóz, ściółkę, sprzęt i środki transportu.
Bardzo ważną rolę w rozprzestrzenianiu wirusa grypy ptaków odgrywa człowiek. Może on przyczynić się do rozprzestrzeniania choroby poprzez zanieczyszczone ubranie, obuwie, sprzęt i produkty.
Jak informuje Główny Inspektorat Weterynaryjny dotychczas nie stwierdzono na świecie ani jednego przypadku zakażenia wirusem HPAI/H5N8 u człowieka. Obecnie nie ma podstaw do wprowadzania ponadstandardowych środków prewencyjnych w odniesieniu do ludzi. Badania genetyczne wirusa H5N8 wykrytego w Polsce wskazują na typowy profil charakterystyczny dla wirusów ptasich i brak głównych cech przystosowawczych do organizmu człowieka.
Przypadki infekcji u ludzi notowano głównie przy podtypach H5N1 oraz H7N9 (człowiek może tymi podtypami wirusa zakazić się od zwierząt, nie notowano natomiast infekcji człowiek-człowiek).
Naturalnym nosicielem tych wirusów jest migrujące ptactwo wodne, zwłaszcza dzikie kaczki. Naukowcy podejrzewają, że przenosi się on z dzikiego ptactwa na drób domowy, a potem na człowieka.
Ptasia grypa u ludzi wywołuje objawy podobne do tych powodowanych zwykłą grypą:
gorączka,
kaszel,
ból gardła,
bóle mięśni, stawów,
zapalenie spojówek.
Wirus szybko ginie w produktach drobiarskich poddanych obróbce termicznej. W zbiornikach wodnych, często zakażonych przez ptaki wodne, wirus zachowuje zakaźność przez 4 dni w 22°C i ponad 30 dni w 0°C.