
Właściciele nieruchomości wyposażonych w przydomowe oczyszczalnie ścieków i szamba muszą przygotować się na nową rzeczywistość — kontrola przydomowych oczyszczalni ścieków i szamb oraz monitorowanie systemów odprowadzania ścieków stały się obowiązkiem wynikającym z najnowszych przepisów. W tym artykule przedstawiamy, jakie dokładnie obowiązki ciążą na właścicielach oraz jakie kary grożą za ich niewypełnienie.
Właściciele nieruchomości wyposażonych w przydomowe oczyszczalnie ścieków i szamba zobowiązani są do:
zawarcia umowy na wywóz nieczystości płynnych z gminną jednostką organizacyjną lub specjalistyczną firmą asenizacyjną, dysponującą zezwoleniem na prowadzenie działalności w tym zakresie na terenie danej gminy, wydane przez wójta, burmistrza lub prezydenta w formie decyzji administracyjnej. Zgodnie z definicją nieczystości ciekłe to ścieki gromadzone przejściowo w zbiornikach bezodpływowych lub osadnikach w instalacjach przydomowych oczyszczalni ścieków;
dysponowania i przechowywania przez okres 3 lat faktur lub rachunków za wykonanie usługi asenizacyjnej, stanowiących udokumentowanie regularności i częstotliwości opróżniania osadnika przydomowej oczyszczalni ścieków lub zbiornia szamba;
dysponowania fakturami lub rachunkami za wodę, zasilającą posesję z gminnego wodociągu i świadczącymi o wielkości faktycznego jej zużycia. W przypadku poboru wody z własnego ujęcia, zużycie wody można oszacować na podstawie informacji o liczbie osób zameldowanych na danej nieruchomości lub aktualnie zamieszkujących w gospodarstwie domowym;
posiadania pozwolenia wodnoprawnego i badania jakości ścieków oczyszczonych, w przypadku eksploatacji przydomowej oczyszczalni ścieków, odprowadzanych do ziemi lub do urządzeń wodnych w ilości średnio w roku powyżej 5 m3/dobę.
Nieczystości ciekłe gromadzone w osadnikach przydomowych oczyszczalni ścieków, należy usuwać zgodnie z częstotliwością podaną w instrukcji eksploatacji oczyszczalni, która stanowi gwarancję jej prawidłowej pracy. Natomiast nieczystości ciekłe gromadzone w szambach, należy usuwać z częstotliwością wynikającą z ilości wytwarzanych na terenie nieruchomości nieczystości ciekłych i objętości zbiornika, zapewniającą niedopuszczenie do jego przepełnienia i tym samym uniemożliwiającą niekontrolowany wyciek nieczystości ciekłych do ziemi.
PYTANIE CZYTELNIKA: Jestem właścicielem nieruchomości, na której znajduje się przydomowa oczyszczalnia ścieków i zbiornik bezodpływowy. Jakie mam obowiązki w związku z tym? Które przepisy regulują te kwestie?
W związku z koniecznością dostosowania prawodawstwa polskiego do wymagań dyrektywy 91/271/EWG z 21 maja 1991 r. dotyczącej oczyszczania ścieków komunalnych (dyrektywa ściekowa), ustawodawca polski wprowadził ustawę z 7 lipca 2022 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw. Ustawą tą zmieniono ustawy:
z 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne,
z 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz
z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.
Głównym celem zmian jest wprowadzenie mechanizmów mobilizujących i sankcyjnych odnoszących się do monitorowania i kontroli indywidualnych systemów oczyszczania ścieków ujętych w Krajowym Planie Odbudowy i Zwiększenia Odporności w ramach reformy B3.1 „Wsparcie zrównoważonej gospodarki wodno-ściekowej na terenach wiejskich”, zawartej w celu B3 „Adaptacja do zmian klimatu oraz ograniczenie degradacji środowiska”. Ustawa jest również odpowiedzią na wskazania Najwyższej Izby Kontroli w zakresie realizacji zadań dotyczących odbioru nieczystości ciekłych ze zbiorników bezodpływowych.

PYTANIE CZYTELNIKA: Jestem właścicielem nieruchomości, na której znajduje się przydomowa oczyszczalnia ścieków i zbiornik bezodpływowy. Jakie mam obowiązki w związku z tym? Które przepisy regulują te kwestie?
W związku z koniecznością dostosowania prawodawstwa polskiego do wymagań dyrektywy 91/271/EWG z 21 maja 1991 r. dotyczącej oczyszczania ścieków komunalnych (dyrektywa ściekowa), ustawodawca polski wprowadził ustawę z 7 lipca 2022 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw. Ustawą tą zmieniono ustawy:
z 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne,
z 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz
z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.
Głównym celem zmian jest wprowadzenie mechanizmów mobilizujących i sankcyjnych odnoszących się do monitorowania i kontroli indywidualnych systemów oczyszczania ścieków ujętych w Krajowym Planie Odbudowy i Zwiększenia Odporności w ramach reformy B3.1 „Wsparcie zrównoważonej gospodarki wodno-ściekowej na terenach wiejskich”, zawartej w celu B3 „Adaptacja do zmian klimatu oraz ograniczenie degradacji środowiska”. Ustawa jest również odpowiedzią na wskazania Najwyższej Izby Kontroli w zakresie realizacji zadań dotyczących odbioru nieczystości ciekłych ze zbiorników bezodpływowych.

Komunalne osady ściekowe (kos) można wykorzystywać rolniczo. Nie trzeba uzyskiwać na to zezwolenia na przetwarzanie odpadów. Jakie wymogi należy jednak spełnić? O czym pamiętać?
Tego typu odpady podlegają pod przepisy w sprawie stosowania komunalnych osadów ściekowych. Rozporządzenie określa szczegółowe warunki stosowania komunalnych osadów ściekowych, w tym dawki tych osadów, które można stosować na gruntach oraz zakres, częstotliwość i metody referencyjne badań komunalnych osadów ściekowych i gruntów, na których te osady mają być stosowane.
Komunalne osady ściekowe można stosować na gruntach, jeżeli spełnione są następujące warunki:
zawartość metali ciężkich w tych osadach nie przekracza ilości podanych w tabeli 1;
w przypadku stosowania tych osadów w rolnictwie i do rekultywacji gruntów na cele rolne – nie wyizolowano bakterii z rodzaju Salmonella w reprezentatywnej próbce osadów o masie 100 g;
łączna liczba żywych jaj pasożytów jelitowych Ascaris sp., Trichuris sp., Toxocara sp. w 1 kg suchej masy osadów przeznaczonych do badań stosowanych:
w rolnictwie oraz do rekultywacji gruntów na cele rolne – wynosi 0,
do rekultywacji terenów – jest nie większa niż 300,
do dostosowania gruntów do określonych potrzeb wynikających z planów gospodarki odpadami, planów zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – jest nie większa niż 300,
do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu – jest nie większa niż 300,
do uprawy roślin nieprzeznaczonych do spożycia i do produkcji pasz – jest nie większa niż 300;
ilość metali ciężkich w wierzchniej warstwie gruntu o głębokości 0–25 cm, na którym te osady mają być stosowane, nie przekracza wartości dopuszczalnych określonych w tabelach 2 i nr 3;
wartość pH gleby na terenach użytkowanych rolniczo, na których te osady mają być stosowane, jest nie mniejsza niż 5,6;
stosowanie tych osadów nie powoduje pogorszenia jakości gleby, ziemi oraz wód powierzchniowych i podziemnych, w szczególności szkody w środowisku w rozumieniu ustawy z 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie;
osady te są wykorzystywane poza okresem wzrostu i rozwoju roślin przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi rozumianym jako czas od siewu lub sadzenia do zbioru.
Komunalne osady ściekowe (kos) można wykorzystywać rolniczo. Nie trzeba uzyskiwać na to zezwolenia na przetwarzanie odpadów. Jakie wymogi należy jednak spełnić? O czym pamiętać?
Tego typu odpady podlegają pod przepisy w sprawie stosowania komunalnych osadów ściekowych. Rozporządzenie określa szczegółowe warunki stosowania komunalnych osadów ściekowych, w tym dawki tych osadów, które można stosować na gruntach oraz zakres, częstotliwość i metody referencyjne badań komunalnych osadów ściekowych i gruntów, na których te osady mają być stosowane.
Komunalne osady ściekowe można stosować na gruntach, jeżeli spełnione są następujące warunki:
zawartość metali ciężkich w tych osadach nie przekracza ilości podanych w tabeli 1;
w przypadku stosowania tych osadów w rolnictwie i do rekultywacji gruntów na cele rolne – nie wyizolowano bakterii z rodzaju Salmonella w reprezentatywnej próbce osadów o masie 100 g;
łączna liczba żywych jaj pasożytów jelitowych Ascaris sp., Trichuris sp., Toxocara sp. w 1 kg suchej masy osadów przeznaczonych do badań stosowanych:
w rolnictwie oraz do rekultywacji gruntów na cele rolne – wynosi 0,
do rekultywacji terenów – jest nie większa niż 300,
do dostosowania gruntów do określonych potrzeb wynikających z planów gospodarki odpadami, planów zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – jest nie większa niż 300,
do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu – jest nie większa niż 300,
do uprawy roślin nieprzeznaczonych do spożycia i do produkcji pasz – jest nie większa niż 300;
ilość metali ciężkich w wierzchniej warstwie gruntu o głębokości 0–25 cm, na którym te osady mają być stosowane, nie przekracza wartości dopuszczalnych określonych w tabelach 2 i nr 3;
wartość pH gleby na terenach użytkowanych rolniczo, na których te osady mają być stosowane, jest nie mniejsza niż 5,6;
stosowanie tych osadów nie powoduje pogorszenia jakości gleby, ziemi oraz wód powierzchniowych i podziemnych, w szczególności szkody w środowisku w rozumieniu ustawy z 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie;
osady te są wykorzystywane poza okresem wzrostu i rozwoju roślin przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi rozumianym jako czas od siewu lub sadzenia do zbioru.



