nawozy naturalne
Właściwe zasady przechowywania nawozów naturalnych
Wbrew pozorom bardzo wiele podmiotów gospodarujących nawozami naturalnymi w postaci gnojowicy nie zdaje sobie sprawy z obowiązków, jakie na nich ciążą pod kątem ochrony środowiska. Chodzi przede wszystkim o emisję odorów oraz o ochronę środowiska gruntowo-wodnego przed przedostawaniem się do niego azotanów pochodzenia rolniczego. Jak to wygląda zgodnie z przepisami?
Szczegółowe zasady przechowywania nawozów naturalnych, np. gnojowicy, obornika, guano określa wiele przepisów prawnych, a także powszechnie przyjęty Kodeks Dobrej Praktyki Rolniczej (KDPR).
Kodeks dobrej praktyki
Zgodnie z KDPR (co prawda nie jest aktem wiążącym, ale uznaniowo powinien być stosowany przez wszystkie gospodarstwa rolne zajmujące się chowem i hodowlą zwierząt) nawozy naturalne:
-
powinny być przechowywane w specjalnych, szczelnych zbiornikach lub na płytach usytuowanych w odpowiedniej odległości od zabudowań i granic zagrody wiejskiej, studni i innych źródeł zaopatrzenia w wodę dla ludzi i zwierząt;
-
mogą być przechowywane w pomieszczeniach inwentarskich lub na płytach gnojowych ze ścianami bocznymi w sposób chroniący przed przedostawaniem się odcieków do środowiska gruntowo-wodnego;
-
należy gromadzić na płytach gnojowych umożliwiających magazynowanie nawozu przez co najmniej 6 miesięcy;
-
należy przechowywać na płytach gnojowych dobranych odpowiednio do wysokości pryzmy obornika. W praktyce powierzchnia płyty gnojowej, przy wysokości pryzmy obornika 2 m, powinna wynosić ok. 3,5 m2 na 1 DJP. Powierzchnię tę zmniejsza się proporcjonalnie do czasu przebywania zwierząt na pastwisku.
- Co się stanie, jeśli inspektor stwierdzi naruszenia?
- Czy można przechowywać obornik bezpośrednio na gruntach rolnych?
