Buhajki rasy polskiej holsztyno-fryzyjskiej (PHF) pod względem jakości mięsa i wydajności rzeźnej nigdy nie będą angusem lub herefordem. Jako rasa mleczna wykazują jednak większą zdolność pobrania pasz niż rasy mięsne. To może być szansa dla hodowców na przeprowadzenie tańszego opasu (więcej pasz objętościowych w dawce). Dlatego też, aby uzyskać z bydła ras mlecznych dobrą jakość tusz należy je odpowiednio opasać.

Polska ma silną pozycję w Europie jako producent mleka. Na tę pozycję pracujemy już przynajmniej od dwudziestu lat, sukcesywnie zamieniając nasze rodzime rasy bydła na wysokomleczną rasę holsztyno-fryzyjską poprzez krzyżowanie nasieniem buhajów HF albo poprzez import cielnych jałówek z Holandii, Niemiec czy USA. We Francji czy Hiszpanii populacja krów ras mięsnych i mlecznych rozkłada się mniej więcej po połowie. W Polsce krowy ras mięsnych stanowią ciągle jeszcze niewielki odsetek pogłowia krów. Dlatego rodzima produkcja mięsa wołowego w dużym stopniu musi być oparta na bydle ras mlecznych. Niestety mięso ubijanych buhajków holsztyno-fryzyjskich ma w naszym kraju zazwyczaj niską wartość rzeźną, bo jest po prostu słabo umięśnione. Z artykułu dowiesz się m.in.: