komunalne osady ściekowe

W związku z koniecznością dostosowania prawodawstwa polskiego do wymagań dyrektywy 91/271/EWG z 21 maja 1991 r. dotyczącej oczyszczania ścieków komunalnych (dyrektywa ściekowa), ustawodawca polski wprowadził ustawę z 7 lipca 2022 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw. Ustawą tą zmieniono ustawy:

• z 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne,

• z 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz

• z 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków.

Głównym celem zmian jest wprowadzenie mechanizmów mobilizujących i sankcyjnych odnoszących się do monitorowania i kontroli indywidualnych systemów oczyszczania ścieków ujętych w Krajowym Planie Odbudowy i Zwiększenia Odporności w ramach reformy B3.1 „Wsparcie zrównoważonej gospodarki wodno-ściekowej na terenach wiejskich”, zawartej w celu B3 „Adaptacja do zmian klimatu oraz ograniczenie degradacji środowiska”. Ustawa jest również odpowiedzią na wskazania Najwyższej Izby Kontroli w zakresie realizacji zadań dotyczących odbioru nieczystości ciekłych ze zbiorników bezodpływowych.

Tego typu odpady podlegają pod przepisy w sprawie stosowania komunalnych osadów ściekowych. Rozporządzenie określa szczegółowe warunki stosowania komunalnych osadów ściekowych, w tym dawki tych osadów, które można stosować na gruntach oraz zakres, częstotliwość i metody referencyjne badań komunalnych osadów ściekowych i gruntów, na których te osady mają być stosowane.

Komunalne osady ściekowe można stosować na gruntach, jeżeli spełnione są następujące warunki:

1. zawartość metali ciężkich w tych osadach nie przekracza ilości podanych w tabeli 1;

2. w przypadku stosowania tych osadów w rolnictwie i do rekultywacji gruntów na cele rolne – nie wyizolowano bakterii z rodzaju Salmonella w reprezentatywnej próbce osadów o masie 100 g;

3. łączna liczba żywych jaj pasożytów jelitowych Ascaris sp., Trichuris sp., Toxocara sp. w 1 kg suchej masy osadów przeznaczonych do badań stosowanych:

• w rolnictwie oraz do rekultywacji gruntów na cele rolne – wynosi 0,

• do rekultywacji terenów – jest nie większa niż 300,

• do dostosowania gruntów do określonych potrzeb wynikających z planów gospodarki odpadami, planów zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – jest nie większa niż 300,

• do uprawy roślin przeznaczonych do produkcji kompostu – jest nie większa niż 300,

• do uprawy roślin nieprzeznaczonych do spożycia i do produkcji pasz – jest nie większa niż 300;

4. ilość metali ciężkich w wierzchniej warstwie gruntu o głębokości 0–25 cm, na którym te osady mają być stosowane, nie przekracza wartości dopuszczalnych określonych w tabelach 2 i nr 3;

5. wartość pH gleby na terenach użytkowanych rolniczo, na których te osady mają być stosowane, jest nie mniejsza niż 5,6;

6. stosowanie tych osadów nie powoduje pogorszenia jakości gleby, ziemi oraz wód powierzchniowych i podziemnych, w szczególności szkody w środowisku w rozumieniu ustawy z 13 kwietnia 2007 r. o zapobieganiu szkodom w środowisku i ich naprawie;

7. osady te są wykorzystywane poza okresem wzrostu i rozwoju roślin przeznaczonych do bezpośredniego spożycia przez ludzi rozumianym jako czas od siewu lub sadzenia do zbioru.